Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych diagnostyka każdej postaci klinicznej boreliozy z Lyme powinna być dwuetapowa.
W pierwszym etapie należy wykazać obecność swoistych przeciwciał klasy IgM lub IgG (w zależności od postaci klinicznej) metodą immunoenzymatyczną (ELISA). Następnie u chorych z wynikami dodatnimi lub wątpliwymi należy wykonać oznaczenia metodą Western-blot, w celu weryfikacji wcześniejszych rezultatów (wg. Diagnostyka i leczenie Boreliozy z Lyme zalecenia Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych).
Zalecenie dwuetapowej diagnostyki immunologicznej wynika z konieczności uzupełnienia mankamentów pojedynczych testów. Testy immunoenzymatyczne (ELISA) oznaczają się bardzo wysoką czułością, jednakże czasem (zależnie od specyficzności) mogą dawać wyniki fałszywie ujemne lub fałszywie dodatnie. Z kolei testy Western blot są badaniami bardzo specyficznymi jednakże mają mniejszą czułość niż testy ELISA.
Według organizacji wyznaczającej w Europie standardy diagnostyki boreliozy EUCALB (European Concerted Action Lyme Borreliosis) minimalna specyficzność (poprawność wyników) metody ELISA powinna być wyższa od 90%. Stosowane przez CBDNA testy ELISA mają specyficzność w klasie IgG -100% w klasie IgM - 95% a więc znacznie powyżej limitu.
Kontakt z Biurem Obsługi Pacjenta - tel. 61 646 85 85, GSM 509 658 006